Je innerlijk kind omarmen

We dragen allemaal het kind in ons mee dat we ooit waren. Dat klinkt misschien poëtisch, maar in de praktijk herkennen veel mensen het meteen. Denk maar aan dat moment dat je je ineens kleiner voelt dan je werkelijk bent, alsof je in een oogwenk terugvalt naar een vroegere versie van jezelf. Of het moment waarop je hart overspringt van vreugde bij iets kleins zoals de geur van versgebakken koekjes, het spelen met je kinderen, of het vinden van een oude foto uit je jeugd.

Het innerlijk kind leeft in ons lichaam, in ons geheugen en in onze emoties. Soms laat het zich zien in speelse, lichte energie, soms juist in kwetsbaarheid en pijn. Het is het deel van jou dat gevormd is in je kindertijd en dat je, of je nu wilt of niet, altijd met je meedraagt.

Wat is het innerlijk kind eigenlijk?

Je innerlijk kind is geen losstaand "persoonlijkheidje" in jou, maar een verzamelnaam voor al je ervaringen, herinneringen en gevoelens uit je jeugd. Het gaat zowel om de mooie momenten van onschuld en plezier als om de moeilijke ervaringen waarin je je misschien niet gezien of gehoord voelde.

Als kind leer je jezelf en de wereld kennen. De manier waarop je ouders of verzorgers met je omgingen, hoe veilig je je voelde en hoeveel ruimte er was voor jouw emoties, speelt een grote rol in hoe je jezelf nu ervaart. Misschien kreeg je veel steun en warmte, maar misschien heb je ook geleerd om je emoties te verstoppen, extra je best te doen of jezelf weg te cijferen.

Het innerlijk kind laat zich vaak horen wanneer je geraakt wordt. Bijvoorbeeld:

• Je voelt je afgewezen door een kleine opmerking van iemand, alsof je niet goed genoeg bent.

• Je ervaart sterke angst in een situatie waar je als volwassene rationeel gezien mee om zou kunnen gaan.

• Je merkt dat je snel boos of verdrietig wordt zonder precies te begrijpen waarom.

Dit zijn signalen dat een oud deel van jou, vaak uit je kindertijd, nog aandacht en liefde nodig heeft.

Waarom aandacht geven aan je innerlijke kind belangrijk is.

Veel overtuigingen en patronen waar we nu als volwassene tegenaan lopen, zijn ontstaan in onze kindertijd. Misschien heb je geleerd om altijd sterk te zijn, of juist om jezelf weg te cijferen. Misschien verlang je nog steeds naar bevestiging of veiligheid die je toen niet altijd kreeg.

Door contact te maken met je innerlijke kind kun je:

• Zachtheid ontwikkelen: jezelf geven wat je vroeger misschien hebt gemist.

• Patronen begrijpen: zien waar bepaald gedrag vandaan komt.

• Meer vrijheid ervaren: niet langer automatisch reageren vanuit oude pijn.

• Speelsheid en creativiteit terugvinden: het kind in jezelf herontdekken dat plezier mocht maken.

Het pad naar heling

Werken met je innerlijke kind betekent eigenlijk: thuiskomen bij jezelf. Het vraagt moed om oude emoties toe te laten en tegelijk zachtheid om jezelf niet te forceren. Stap voor stap kun je leren luisteren naar dat deel van jezelf, en er woorden, aandacht en liefde aan geven.

Veel mensen ervaren dat dit hen niet alleen helpt om rustiger met zichzelf om te gaan, maar ook om dieper te verbinden met anderen. Want hoe meer je je eigen kwetsbare kanten omarmt, hoe beter je ook de kwetsbaarheid van een ander kunt begrijpen.

Waarom je innerlijk kind aandacht nodig heeft

Veel van onze overtuigingen en patronen zijn ontstaan in de kindertijd. Als kind ben je afhankelijk, je kunt nog niet alles begrijpen of relativeren. Wat je meemaakt, neem je direct in je hart en hoofd op als waarheid. Als er bijvoorbeeld weinig ruimte was om emoties te tonen, heb je misschien geleerd dat je stil moet zijn of niet lastig mag doen. Als liefde vooral kwam na goed presteren, heb je misschien het gevoel ontwikkeld dat je waarde afhankelijk is van je prestaties.

Wanneer we volwassen worden, vergeten we vaak dat deze overtuigingen diep zijn ingeprent. We zien ze als deel van onszelf. Pas als we stil durven staan, ontdekken we dat die patronen eigenlijk kinderlijke overlevingsstrategieën zijn manieren waarop ons innerlijk kind heeft geprobeerd veilig en geliefd te blijven.

Door bewust aandacht te geven aan dit deel van jezelf, gebeurt er iets bijzonders:

• Je ontwikkelt zachtheid. In plaats van jezelf te veroordelen, leer je jezelf te troosten.

• Je doorbreekt patronen. Je gaat begrijpen waar reacties vandaan komen en hoeft er niet automatisch naar te handelen.

• Je ervaart meer vrijheid. Als je innerlijk kind zich veilig voelt, ontstaat er ruimte voor keuzes die écht bij je passen.

• Je hervindt speelsheid. Het kind in jou kan weer lachen, spelen en genieten zonder oordeel.

Hoe herken je de stem van je innerlijk kind?

Een van de grootste uitdagingen is om de stem van je innerlijk kind te onderscheiden van je volwassen ik. Vaak klinkt die stem op momenten dat je emotioneel geraakt wordt. 

Misschien herken je dit:

• Je denkt: “Ik kan dit niet, ik ben niet goed genoeg.”

• Je voelt je overdreven gespannen als iemand kritiek geeft.

• Je merkt dat je heel sterk verlangt naar bevestiging of goedkeuring.

• Of je voelt juist boosheid en frustratie die eigenlijk niet helemaal passen bij de situatie.

Dit zijn vaak signalen dat je innerlijk kind aan het woord is het deel van jou dat ooit pijn heeft gevoeld en nog steeds bang is om die pijn opnieuw te ervaren.

De kunst is om te leren luisteren zonder jezelf te veroordelen. In plaats van “Ik stel me aan” kun je zacht zeggen: “Dit is mijn kleine ik die zich onzeker voelt. Ik mag er nu voor haar/hem zijn.”

De weg naar heling

Werken met je innerlijk kind is geen 'quick fix'. Het is eerder een proces van opnieuw leren kijken, voelen en omarmen. Soms voelt het kwetsbaar, soms helend, vaak allebei. Het gaat er niet om dat je alles uit het verleden oplost of vergeet, maar dat je leert er met zachtheid bij aanwezig te zijn.

Het helpt om te beseffen dat je nu, als volwassene, de rol kunt aannemen die je vroeger misschien gemist hebt: die van trooster, beschermer of steunpilaar. Jij kunt vandaag de ouder, vriend of veilige haven zijn voor je innerlijke kind.

Dit kan veel rust en heling brengen. Want hoe meer je dit deel van jezelf omarmt, hoe minder je wordt meegesleept door oude overtuigingen. Je gaat leven vanuit je volwassen zelf, mét liefde voor het kind dat je ooit was.

Thuiskomen bij jezelf

Veel mensen ervaren dat dit proces hen niet alleen dichter bij zichzelf brengt, maar ook bij anderen. Wanneer je eigen innerlijke kind gezien wordt, kun je ook de kwetsbaarheid en speelsheid van anderen beter begrijpen. Dat maakt relaties vaak dieper en liefdevoller.

Thuiskomen bij je innerlijke kind is eigenlijk thuiskomen bij jezelf. Het is een weg van zachter worden, van meer vertrouwen en van jezelf toestaan om mens te zijn met alles wat daarbij hoort.

Verder verdiepen

Als psycholoog én als mens weet ik hoe waardevol dit proces kan zijn. Daarom heb ik een werkboek gemaakt dat je stap voor stap meeneemt in het werken met je innerlijke kind en enkele liefdevolle oefeningen bevat.

Het is geen zware taaklijst, maar een zachte uitnodiging om jezelf beter te leren kennen en meer liefde in je leven toe te laten.

Soms kan het fijn zijn om jezelf, naast woorden en reflectie, ook een tastbare herinnering te geven. Een klein symbool dat je herinnert aan wat je aan het leren bent: zachtheid, balans, rust of zelfliefde. Daarom vind je bij Lief Leven ook armbanden met betekenis, die je dagelijks kunt dragen als zachte reminder dat je goed bent zoals je bent.

Je hoeft het kind in jezelf niet te vergeten om verder te groeien. Je mag het juist meenemen, er zacht voor zijn, en ontdekken dat je precies goed bent zoals je bent.

In liefde.